12 مرداد 1403

بیانیه‌ی بیش از 470 نفر از شخصیت‌های فرهنگی، اجتماعی - توقف اعدام‌ها

دستگاه اعدام را متوقف کنید!

در شرایط خطیری که تروریسم دولتیِ حکومت افراطی و‌ متجاوز اسراییل با نقض علنی قوانین بین‌المللی و نسل‌کشی در فلسطین و برای گسترش جنگ به ایران و به سراسر منطقه خاورمیانه، با نفوذ در سرزمین ما به‌سهولت اقدام به کشتار و تخریب می‌کند، دل‌مشغولیِ مسئولان اطلاعاتی و امنیتی کشور به تعقیب و مجازات منتقدان و مخالفان داخلی چه توجیهی ممکن است داشته‌باشد؟ حکم اعدام در این چهار دهه چنان سهل و سریع صادر می‌شود و‌ چنان جان‌ستاندن در محاکم قضایی رسم شده که گویی گردش دوران در اذهان و قلوب آنانی که بر اریکه قدرت و حکم‌رانی نشسته‌اند، ذره‌ای اثر نگذاشته‌است .

15 اردیبهشت 1403

به پاسِ معلمانِ «برکنار»

12 اردیبهشت 1340، یک دبیر فلسفه، دکتر ابوالحسن خانعلی، در جریان تحصن معلمان کشور در برابر مجلس شورای ملی به‌ضرب گلوله‌ی پلیس کشته شد و دو روز بعد معلمان با صدور قطع نامه‌ای، این روز را، به‌مناسبتِ شهادت آن آموزگار و اعتصاب موفقیت‌آمیز خود، "روز معلم" نامیدند.
12 اردیبهشت 1403، هنوز و باز مبارزه‌ی صنفی، تجمع و اعتصاب معلمان برای دفاع از حقوق و کرامت خویش ادامه دارد، و کارزارهای سراسری برای آزادی شماری از معلمان زندانی. 
در این میان و میدانِ ارج‌ناشناسی تاریخی و تلاش‌های تحسین و تألم‌انگیز معلم‌ها، تأمل و تأسف‌انگیزتر موقعیت آموزگاران و استادانی است که به‌بهانه‌های سیاسی-اعتقادی، در نظام‌های سابق و لاحق، از ادامه‌ی کار و انجام حرفه‌ی خود محروم و محذوف شده‌، می‌شوند، و خواهند شد.

22 فروردین 1403

درسِ گسست و نوزایی

از عید به عید: 
درسِ گسست و نوزایی

سالِ نو فرارسید؛ نوروزِ باستانی از نو زاد؛ جشنِ جهان برپا شد و ..، 
در ‌«ایّامِ گل و یاسمن»، «عیدِ صیام» نیز از راه رسید 
(فطر: «گسست» با گذشته و بازگشت به «سرشتِ» طبیعی). 

اسطوره‌هایِ ملی و آیین‌هایِ دینی ما همواره ‌آموخته‌اند که از طبیعت بیآموزیم: 
درسِ نوآفرینی و ازسرگیریِ مستمر را، تغییر-و- تحول‌خواهی و توسعه‌ و رشدِ موزون و پایدار را.