alt text
احسان شریعتی
فیلسوف ایرانی

همین حالا با من تماس بگیرید



شبکه‌های اجتماعی

بستن


پیام‌های ارسالی

1 2 3 4 5  ... 

13 آذر 1403

انسان، جانور ناقص

13 آذر، روز جهانی افراد دارای معلولیت

آیا وجود شر و خیر در خود طبیعت معنایی دارد؟ و یا ارزش های اخلاقی اند، و در نسبت با انسان و از سوی او ارزیابی می شوند؟ همچنین نقص و کمال آیا معیارهایی معرفت شناختی نیستند که او با آنها پدیده ها را می سنجد؟ پاسخ به این پرسش های ساده بدیهی می نماید. در تاریخ بشر و اندیشه اما، همین خلط دو سپهر ذهن و واقعیت، موجب چه سوءتفاهماتی که برای آدمی نشده است: نمونه ی آشکار تصور انسان کامل و سالم به لحاظ جسمی و بیولوژیک است؛ مثلا نازی ها با این معیار (انسان کامل و سالم  "آریایی") قصد از میان بردن انسان های دارای نقص عضو (مادرزادی یا..) را داشتند، گویی همگان کمابیش و به درجات گوناگون به انواع نقص و بیماری جسمی و روانی و ذهنی مبتلا نیستند!

انسان، جانور ناقص جهت ثبت نظر و مشاهد کامل مطلب به قسمت ادامه مطلب مراجعه نمایید..


ادامه مطلب
8 آذر 1403

"زن آزاری"

«هر مکانی که زنانگی نداشته باشد، بر او اعتماد و اعتباری نیست!»  
ابن‌عربی:  
«کلّ مکان لا یؤنث لایعوّل علیه»، رسالهٔ «لایعوّل علیه» 

* هم‌زمان با هفته‌ی جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان 
 
«هر ده دقیقه زنی در جهان کشته می‌شود!» این گزارش تکان‌دهنده‌ی جدیدِ سازمان ملل نشان می‌دهد که زن‌آزاری (و به‌طورکلی تبعیضِ جنسیتی) ریشه نه در فرهنگ‌ها، بل‌که در خویِ شبه‌حیوانی «جنس» مذکر دارد و خود قوی‌تر و برتر پنداری و میلِ به سُلطه و سیطره بر «جنس» متفاوت (و در واقع «نیمه‌ی دیگر») ضعیف‌انگاشته‌شده. توجیهاتِ کلامی، دینی و عقیدتی..، اما امری پسینی و مصنوعی و برساخته هستند؛ و آنچه «طبیعی» است همین خویِ ناخودآگاهِ نرینگی و تمایلِ به سُلطه بر نیمهٔ «دیگر»ی در هر آدمی است، که در سلسله‌ی تبعیض‌ها(ی جنسیتی، نژادی-قومی، طبقاتی، دینی-عقیدتی، و..) نخستین شکل از محروم‌سازی («استضعاف») دیگریِ متفاوت، و مادرِ سایر تبعیض و امتیاز‌ها به‌شمار می‌آید و واپسینِ آن‌ها در مسیرِ رهایی.

زن آزاری جهت ثبت نظر و مشاهد کامل مطلب به قسمت ادامه مطلب مراجعه نمایید..


ادامه مطلب
4 آذر 1403

شمعی همچنان روشن

یادمانِ 91مین زادروزِ معلم (شریعتی‌مزینانی‌علی، شمع) 
 
در سالیادِ آموزگاری که واپسین(یا نخستین) آموزه‌اش «توحیدِ» سه آرمانِ «عدالت» و «آزادی»(عقلانیتِ انتقادیِ اجتماعی) و «عرفان»(همبستگیِ معنویتِ فردی و اخلاقِ جمعی) بود، در برابرِ «تثلیثِ» «زر»(استثمار)، «زور»(استبداد)، و به‌ویژه «تزویر»(«استحمار»، کلید-واژهٔ برساختهٔ خودِ او)، و در یک کلام «استضعاف»(محروم‌سازی و بی‌بهرگی از ثروت، قدرت و دانش)؛ می باید افزود که
مصداق‌های این آموزهٔ عام و «جهان‌روا» را اما، در زمانه و زمینهٔ خویش(«اینجا و اکنون»، hic et nunc، «جغرافیای(تاریخی)سخن»)، در ضرورتِ مبارزه با، از سویی در سطحِ درونی-فرهنگی-سیاسی، تصلبِ سنت یا ارتجاع و استبدادِ دینی و سیاسی می‌یافت و در سطحِ برونیِ جهانی، در مناسباتِ نواستعماری و نظامِ بازار سرمایه و سلطهٔ سلاح-صنعت و ایدئولوژیِ «جهان-لاتینی-سازی»(به‌تعبیرِ ژاک دریدا، «موندیا-لاتینی-زاسیون» Mondialatinasation به‌جایِ Globalization، زیرا ما در «جهان» مشترک می‌زیییم و نه فقط بر «کرهٔ» زمین).

جهت ثبت نظر و مشاهد کامل مطلب به قسمت ادامه مطلب مراجعه نمایید..


ادامه مطلب

1 2 3 4 5  ...