20 آبان 1399

ضرورت دفاع از حرکت اعتراضی مدنی کارگران هفت‌تپه

ضرورت دفاع از حرکت اعتراضی مدنی کارگران هفت‌تپه
در زادروز علامه اقبال لاهوری (18 آبان، 1256، سیالکوت)

«ز مزد بنده‌ی کرپاس‌پوشِ محنت‌کش/ نصیب خواجه‌ی ناکرده‌کار رختِ حریر
ز خونِ من چو زلوفربهی کلیسا را/بزور بازوی من دستِ سلطنت همه‌گیر»

مبارزه‌ی مدنی کارگران هفت‌تپه از ماه‌ها و سالها پیش همچنان ادامه دارد..

19 آبان 1399

مقتضیات دیپلماسی ملی در قبال تحولات امریکا کدامند؟

• اخیرا شاهد برگزاری انتخابات آمریکا بودیم که به‌دنبال آن، ترامپ و جمهوری‌خواهان می‌بایست صندلی ریاست جمهوری را به دموکرات‌ها واگذار کنند. به نظرشما چه عاملی موجب این تغییر جهت جامعه شد؟ ترامپیسم چه اندازه قدرت دارد و آیا در آینده هم قادر خواهد بود در معادلات آتی آمریکا با سایر کشورها اثر بگذارد؟

ترامپ یک نام و نشانه یا عارضه‌ٔ ناشی از ناخوشی‌ یا «ناخرسندی‌های(Discontents) تمدنی»(به تعبیر فرویدی) و عدم اتحاد میان ایالات‌ امریکا بود. این گفتمان عوام‌گرا و شووینیستی (سوپرماسی «واسپ»ها یا «وایت-آنگلو-ساکسون-پرتستان»ها)، همزمان منافع محافظه‌کارترین گرایش‌های ایدئولوژیک و سیاسی-اقتصادی سرمایه‌داری را با بهره‌برداری از نارضایتی اقشار حاشیه‌نشین و هراسان از وضع موجود نمایندگی می‌کرد (مهاجرت، تهدید هویت، فرار سرمایه‌ها و جهانی‌سازی و..). ملغمه‌ای از بومی‌گرایی و قومی-نژادی و سنتی-و-بنیادگرای مذهبی (صهیونیسم اونجلیستی، و..)، که با توجه به قدرت و ثروت امریکا، تعرض به نهادها، معاهده‌ها و قراردادهای حقوقی بین‌المللی را در ظاهر به‌نفع منافع محلی کوتاه مدت آمریکا در دستور کار خود قرار می‌داد. لذا اقشاری از مردم در برابر تهدیدات «خارجی» فکر می‌کردند این سیاست، لااقل از منظر اقتصادی، به سود تولید و بازار داخلی عمل می‌کند. خروج از همه تعهدات ازپیماناقلیمیپاریس گرفته تا قطع بودجهٔ یونسکو و خروج از سازمان بهداشت جهانی و توافق اتمی برجام و تعامل‌وتبادل با چین و.. خلاصه، یک‌جانبه‌گرایی دیپلماتیک و بازبینی همهٔ معاهده‌ها و تعهدات جهانی هرچند به‌نفع تصویر و منافع بلند مدت آمریکا  در جهان نبود، اما از آنجا که در کوتاه مدت سودآور بود، مورد حمایت نیروهای اجتماعی‌ای بودند که به او رای دادند و حتی بیش از سال 2016. زیرا نظر اقشاری که در سیاست‌ دموکرات‌ها و بوروکراسی دولتی و رسانه‌های رسمی لحاظ نمی‌شدند، به‌شکل صریح و عامیانه در سبک بیان و موضع‌گیری‌های او نمایان و از آن استقبال می‌شد.

13 آبان 1399

«نه به کینه»

(علیه انواع نژادپرستی)

در شب میلاد پیام‌آور مهر

نژادپرستی(راسیسم) در آغاز نگرشی بود قایل به وجود نژادهای انسانی و نوعی سلسله‌مراتب پایگانی تمایزگذارنده میان نژادهای برتر و پست‌تر. پیآمد عملی چنین عقیده‌ای تفکیک و تبعیض، ستم‌گری و بهره‌کشی و گاه تخاصم فعال و خشونت‌آمیز میان انسان‌ها بود. نژادپرستی با به‌کار‌بستن مفهوم نژاد در مورد انسان‌ها و خلط تفاوت‌های طبیعی مشهود با تمایزات اجتماعی و رفتاری اقوام، همه را به شاخص‌های نژادی تعبیر می‌کرد. نژادپرستی این پیش‌فرض جعلی را تبلیغ می‌کرد که علت انحصاری همهٔ تفاوت‌های فرهنگی بیولوژیکی است.