alt text
احسان شریعتی
فیلسوف ایرانی

همین حالا با من تماس بگیرید



 

شبکه‌های اجتماعی

بستن


پیام‌های ارسالی

1 2 3 4 5  ... 

2 آذر 1403

حکمت در برابر حاکمیتِ جنگ

«حکمت در برابر حاکمیتِ جنگ»

« حکمت، اگر حاکم نباشد، اعتمادی بدو نیست ! » 
‐---------  ابن‌عربی
 
«الحكمة إذا لم‌تكن حاكمة، لا يعوَّل علي‌ها !»، رساله‌ی «لا یعول علیه»، 239) 

-------- به‌مناسبت روز جهانی فلسفه (اول آذر، 21 نوامبر) 
 
معنا و مرادِ این سخنِ تامل‌برانگیز و معماگونه‌ی ابن‌عربی کدام‌است؟ همان دیدگاهِ افلاطونیِ «فیلسوف-شاه» یا «حاکم-حکیم»؟ (چه کسی باید حکم براند؟ بهترین‌ها، دانایان، فرزانگان) و یا حاکمیت و حکومتی فراتر از «کسبِ قدرتِ سیاسی»)، و به این معنا که اگر حکمت (از ریشهٔ حُکم، نیرویِ تشخیص و داوری)، داورِ تصمیم‌گیرنده نباشد، حکمت محقق نمی‌شود و به رتبهٔ نصیحت (نصایح الملوک) تنزّل می یابد و دیگر بر او فایده‌ای عملی مترتب نخواهد بود.

نظریهٔ افلاطونیِ آریستوکراتیکِ فیلسوف‌سالاری به این دلیل نادرست می‌نماید که حکیم در قدرت نیرویِ نقد و سنجشِ خویش را از دست می‌دهد (جز به خردمند مفرما عمل، گرچه عمل کار خردمند نیست، سعدی). پس دوستدار دانایی، حقیقت و فرزانش، می‌بایست همواره ناظرِ‌ ناقد، یعنی با فاصله از قدرت، باقی بماند («مواظب دروازه‌های سلطان باشید، زیرا فرود آمدن از آن دشوار شده است»، «إياكم وأبواب السلطان، فإنه قد أصبح صعبا هبوطا»، حدیث نبوی)

جهت ثبت نظر و مشاهد کامل مطلب به قسمت ادامه مطلب مراجعه نمایید..


ادامه مطلب
10 آبان 1403

ناسیونال -نوصفویسم

اخیرا حمله به موجودی به نام «چپ» سکه روز برخی مطبوعات رسمی کشور شده است. همنوایی تکراری آنها با برخی فعالان حوزه های سیاست، اقتصاد، بازار، تجارت و حتی دین نه جدید است نه بدیع. جریان اقتصادی راست افراطی، مطابق عادت چند ده ساله اش به جای پاسخگویی درباره نتایج حاکمیت مطلقش بر اقتصاد کشور در همۀ سطوح و‌ دولت ها در 35 سال گذشته و در برخی سطوح در دهۀ قبل از آن، حمله به موجودی ناموجود در ساختار قدرت به اسم «چپ» را ادامه داده است. مؤتلفین فکری این جریان در شاخه هایی متعارض  در داخل و خارج از این حمله حمایت کرده اند.

جهت ثبت نظر و مشاهد کامل مطلب به قسمت ادامه مطلب مراجعه نمایید..


ادامه مطلب
11 مهر 1403

دیپلماسی ملی شهید فاطمی

این دیپلماسی ملی در برابر دو گرایش دیگر در سیاست خارجی متمایز می‌شود: یکی، سیاست سازش و مماشات و معامله‌گری سبک بازاری، که در تاریخ معاصر ایران در مشی قوام‌السطنه نمود می‌یافته است (و در نظام کنونی نیز جناح‌ و فراکسیون‌های پراگماتیست موسوم به سازندگی و «اعتدال‌گرا» و ..، به‌دنبال این خط‌مشی اند) ؛ دیگر، سیاست به‌اصطلاح «سازش‌ناپذیری» که زمانی حزب توده و زمانی دیگر جناح موسوم به «خط امام»، و بعدها «اصول‌گرایان» حامی دولت پیشین، و امروز «دلواپسان» پیشه کرده و می‌کنند و نتایج آن را دیده‌ایم و می‌بینیم.

دیپلماسی ملی شهید فاطمی جهت ثبت نظر و مشاهد کامل مطلب به قسمت ادامه مطلب مراجعه نمایید..


ادامه مطلب

1 2 3 4 5  ...