26 آذر 1401

درخواست آزادی فوری و بی قید وشرط دکتر سعید مدنی

دکتر سعید مدنی محققی اندیشمند و انسانی متعهد به تلاش برای تحقق دموکراسی در ایران است.  او سال های زندگی خود را وقف پژوهش در حوزه ی آسیب ها و مشکلات اجتماعی ایران کرده و یکی از نخستین پژوهشگرانی است که به مسائلی چون روسپی گری و اعتیاد در ایران پس از انقلاب پرداخته است. همچنین یکی از مهم ترین مجلات ایرانی در حوزه رفاه و مشکلات اجتماعی ایران را راه اندازی کرده و در نشر دانش این حوزه نیز سهم بسزایی داشته است. او در سال های اخیر آثار ارزشمندی به چاپ رسانده که در آشنا ساختن جامعه ایران با چگونگی شکل گیری جنبش های اجتماعی خشونت پرهیز و ویژگی های آنها در کشور نقش بسزایی دارد.

24 آذر 1401

نسبت دین با سیاست و قدرت

مصاحبه‌ی ایران فردا با احسان شریعتی - بخش دوم

◾️  به کوشش: ابوطالب آدینه وند

✅ ایران فردا: الان در حاکمیت دینی ایران نسبت دین و سیاست، دین و قدرت به چالش تبدیل شده است. هگل، در کتاب «استقرار شریعت در مذهب مسیح» می‌گوید، قوانین دینی و شریعت نمی‌توانند، قانون عمومی باشند، بلکه می‌تواند الزامات درونی یک جماعت دینی باشد. اگر این الزام جماعتی هم مسلک تبدیل به قانون عمومی شود به اجبار و انقیاد می‌انجامد و یا با توجه به اینکه بحث‌های متفاوتی که راجع به جایگاه دین در دنیای جدید وجود دارد. از گرایش هایی مثل صحبت از دین پساسکولار و حضور دین در عرصه عمومی و تا گرایش دین در عرصه خصوصی و از بنیادگراها که باور به حکومت احکام دینی دارند تا روشنفکرانی مثل دکتر شریعتی و یا مهندس بازرگان که دین را موید آزادی و دمکراسی و زندگی مسالمت آمیز می‌دانند، هر یک طیفی از نگرش نحوه تجلی دین را نمایندگی می کنند، جایگاه دین در جامعه چه خواهد شد؟ با توجه به اتفاقات اخیر، نحوه تجلی دین در سیاست دوباره به چالش کشیده شده به پرسش روز تبدیل شده است با توجه به عدم تعادل‌هایی که چندین بار در ایران تکرار شده است مثل حکومت استبدادی که در پسا مشروطه داشتیم که به گونه‌ای پوشش را اجبار می‌کرد و یا حکومتی فعلی که گونه ای دیگر را اجبار می‌کند. با توجه به عدم تعادل‌ها، این نسبت را چگونه می‌توان تعریف کرد که با نقطه تعادل‌های جامعه هم بتواند نسبت برقرار کند؟

23 آذر 1401

الاهیات رهائی‌بخش ونسبت با دموکراسی و جمهوریت- بخش اول

مصاحبه‌ی ایران فردا با احسان شریعتی

به کوشش: ابوطالب آدینه وند

ایران فردا: در جنبش ها و انقلابات ایران معاصر، مذهب و طیف مبارزین مذهبی و ملی-مذهبی، بخشی از نیروهای رهایی بخش بودند و گفتمان مذهبی نقش مهمی در آزادسازی‌ها و رهایی‌بخشی‌ها، چه در انقلاب مشروطه و چه در انقلاب 57 و سایر جنبش‌های ملی داشته است، اما اکنون حاکمیتی دینی حکمفرما شده و مروج و مجری دین رسمی است. با توجه به اینکه گفتمان 57 محوری‌ترین بخش آن نگاه و ادبیات رهایی بخش دینی بود، چگونه نگاه اقتدارگرا که به دنبال سلطه احکام شرعی و فقهی بود غلبه یافت؟ و از منظر شما با توجه جنبش ضد انقیادِ « زن- زندگی-آزادی)، آلترناتیوِ نگاه شرعی که توجیه‌گر و اعمال کننده انقیاد و اجبار است چه می‌تواند باشد؟